کروماتوگرافی
کروماتوگرافی لایه نازک (TLC) یک تکنیک کروماتوگرافی است که برای جداسازی مخلوط های غیر فرار استفاده می شود که یک روش جداسازی ساده، انعطاف پذیر، حساس و با هزینه ای مناسب است. این روش آزمایشگاهی برای تجزیه و تحلیل کمی و کیفی مواد حتی در مقادیر بسیار کم، کاربرد دارد. تکنیک TLC قابلیت اندازه گیری موازی و همزمان بسیاری از مواد را در حداقل زمان مورد نیاز، دارد.
کروماتوگرافی با لایه نازک روی یک قطعه شیشه، پلاستیک یا فویل آلومینیومی انجام می شود که با یک لایه نازک از مواد جاذب مانند سیلیکاژل، آلومینیوم اکسید (آلومینا) یا سلولز پوشانده می شود. این لایه جاذب به عنوان فاز ثابت شناخته می شود. پس از قرار دادن نمونه بر روی صفحه، حلال یا مخلوطی از حلال ها به عنوان فاز متحرک به کار می روند. از آنجا که آنالیت های مختلف با سرعت های متفاوت با استفاده از اثر مویینگی بر روی صفحه TLCصعود می کنند، جدایی حاصل می شود. پس از آزمایش، غالباً با ایجاد نور ماوراء بنفش و استفاده از ترکیبات فلورسنت، لکه ها روی صفحه نمایان می شوند. برای تعیین کمی نتایج، مسافت طی شده توسط ماده مورد نظر بر کل مسافت طی شده توسط فاز متحرک، تقسیم می شود که به این نسبت، فاکتور تاخیر (Rf) گفته می شود.
کاربرد
از کروماتوگرافی با لایه نازک می توان برای نظارت بر پیشرفت یک واکنش، شناسایی ترکیبات موجود در یک مخلوط معین و تعیین خلوص یک ماده استفاده کرد. نمونه های خاص این کاربردها عبارتند از:
- آنالیز سرامیدها و اسیدهای چرب
- سنجش خلوص رادیو داروها
- آنالیز ترکیب رنگ فیبرها در پزشکی قانونی
- شناسایی گیاهان دارویی و مواد تشکیل دهنده آنها
- تشخیص سموم دفع آفات یا حشره کش ها در مواد غذایی و آب
